Edwin op de fiets: Turkije (2)

English text below

Hallo allemaal, 2,5 week na mijn vorige verhaal is hier alweer een nieuw verslag van onze belevenissen. Deze keer, voor de verandering, niet zoveel woorden, maar vooral beelden.
We hebben weer veel gefietst en zijn alweer een duizendtal opgeschoten. 3000 Kilometers alweer. Super he!
3000e km
http://www.youtube.com/watch?v=O2Us4wFs4kU

Ons plan om de grens met Syrie over te steken ging helaas niet door. Op de heilige vrijdag voor Moslims was de grenspost dicht. De andere plek waar we de grens over konden steken, was helaas niet voor buitenlanders bestemd. Vandaar dat we eerst 5 dagen achter elkaar door woestijnachtig gebied op de grens van Turkije en Syrie hebben gefietst naar de Koerdische wannabee hoofdstad Diyarbakir. Hiervan was 60 km een zeer slechte hobbelweg, niet ver van een woestijn. Wel zeer interessant om te zien, dat door een stuwdam honderden kilometers verderop en vele irrigatiekanalen, nog vele boeren hun land continu kunnen besproeien met water.... Na een rustpauze van 3 dagen en een busreis van 400 km naar de stad Van waren we klaar voor 6 zware dagen, veelal omhoog, naar het stadje Kars. Hier zitten we nu dus. Net als in Diyarbakir bij een couchsurfingadresje. deaal. Twee gezellige studentes, met een beetje overgewicht, hebben ons hun woonkamer gegeven en hier maken we dan ook gretig gebruik van. Trouwens ook van hun wasmachine. Na de zware dagen hadden we nog maar een paar schone kleren. Helaas had ons benzinetankje een beetje gelekt, waardoor een shirt van Roel ietwat benzine bevatte. Dit was niet bevorderlijk voor de rest van de was, met het gevolg dat we de wasmachine 5 keer hebben laten draaien. Uiteraard weten onze gastvrouwen hier niets vanaf. Zij zijn zoals we wel vaker meemaken, de hele dag weg, zodat we het huis voor ons alleen hebben om even bij te komen dus en geen mensen om je heen te hebben. deaal.... Ofjah, in Dyarbakir was het nogal een raar adres waar we verbleven. Twee mannen woonden er met een dochtertje van 6. n ieder geval 1 van de 2 was overduidelijk homo en het huishouden was 1 grote chaos. Het volgende filmpje illustreert dat...

apathische slaapplek in Dyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related
Nah, wel zeer gastvrij en we hebben weer 3 nachten gratis geslapen.

Van de 11 andere nachten hebben we 3 keer op een tankstation geslapen, hoe makkelijk gaat dat toch telkens weer. Twee keer sliepen we in een hotel! Ja hoor, we hebben echt weer eens geld uitgegeven om te slapen hier! ;-) En twee keer kampeerden we in onze tent. Eergisteren op 1 km afstand van de Armeense grens. Met alle militaire basissen in de buurt en een weg op 100m is het knap dat we niet zijn opgemerkt. Behalve dan door wat boeren in de ochtend op hun tractor of door langslopende koeien en paarden. De andere keer mochten we op het land van een boer slapen in een zeer afgelegen dorp. Het was de dag dat ik me flink ziek voelde door buikkrampen, we flinke tegenwind hadden, maar toch binnen 30 km bijzonder veel geweldige ontmoetingen hadden. Zo betraden we voor de 2e keer in onze reis een school en konden we hier enkele klassen even Engelse les geven. Erg leuk om mee te maken. Ook moesten we 3 keer een aanbod afslaan om bij mensen thuis te blijven slapen. Om 11 uur was al de eerste! En genoot Roel dus vooral van deze dag. Zeker ook omdat hij nog een mooie, Syrrische hoofddoek ter bescherming tegen de zon cadeau kreeg. Gelukkg na de nacht in onze tent te hebben doorgebracht, was ik weer de oude; lang leve de Loperamidepilletjes!
Tent opzetten in het dorpje:
http://www.youtube.com/watch?v=4X-UyvlgELY

Ook sliepen we nog 2 nachten bij 2 couchsurfingadresjes en 2 keer hadden we het geluk dat de gastvrije Koerden ons in hun huis lieten slapen. Geweldig! De eerste keer in een toeristendorp voor Turken. We mochten slapen in de gebedsruimte van een zeer mooi gerestaureerd, authentiek, Byzanthijns gebouw dat tegenwoordig voor de toeristenbranche werd gebruikt. De andere keer mochten we van de jongeren in het ouderwetse dorp wel in de plaatselijke moskee slapen. k rook echter al onraad en jawel hoor. Even later kwam de Imam en moesten we verhuizen naar een school. Echter op weg hiernaartoe bood een aardige vader van 4 kinderen ons zijn huis aan als slaapplek. Als tegenprestatie maakten we mooie familiefoto,s die we gisteren hebben uitgeprint en opgestuurd. Hoe we in dit afgelegen dorpje terecht kwamen en hoe een normale ontmoeting ging in Koerdistan zien jullie op dit geweldige filmpje hier:
een ontmoeting, 500m voor het dorpje Meydankapi
http://www.youtube.com/watch?v=0_GJls4G9vc

Verder volgen hier een tiental korte filmpjes zodat jullie een impressie krijgen van de voorbije 2 weken:

Plotseling, vlak voor 40 km niets in het woestijnachtige gebied komen we langs deze schapenmelkerij. Heerlijke en vooral verse melk kregen we hier....
http://www.youtube.com/watch?v=-JtbWl4hftQ

Roel deelt stickers uit in het hierboven beschreven dorpje waar we mochten blijven slapen bij een man met zijn 4 kinderen.
http://www.youtube.com/watch?v=ae4rE2eM1AI


Onweer in Mardin. Achter ons breekt de pleuris uit. Met wat meer motivatie dan anders fietsen we volle kracht vooruit…
http://www.youtube.com/watch?v=36aKI1IFMsQ

mooie impressie van een moskeebezoek in Diyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related

wederom fietsen door de sneeuw. Helaas deze keer met verbrande hoofden tot gevolg
http://www.youtube.com/watch?v=90R95_t4b28&feature=related

Op weg naar huis kwamen we langs een religieus koerdische feest. Deze traditionele dans pikten we nog even mee
http://www.youtube.com/watch?v=EwzolLwyFQY

Hier fiets ik ons eerste stroompje tijdens onze reis over
http://www.youtube.com/watch?v=I16GoswJxPM&feature=related

Met de honden hebben we inmiddels nauwelijks meer problemen. Afstappen is het devies en dan kalm blijven. Helaas zijn we wel weer echt in gebied terecht gekomen waar veel honden zijn. Op een dag moesten we zefs 6 keer afstappen. Echter een andere keer heb ik een op mij jagende hond met water uit mijn bidon besproeid, waarna die met de staart tussen de benen omkeerde.
Als je goed oplet in het komende filmpje zie je hoe zo,n hond op me af komt rennen http://www.youtube.com/watch?v=xdX_51iZqcw&feature=related

Roel heeft ruzie met de wind en zijn hoofddoek
http://www.youtube.com/watch?v=91rR49iTZfk

Fietsen tussen de koeien
http://www.youtube.com/watch?v=csrQhGBk_b0

hele slimme koeien
http://www.youtube.com/watch?v=4Z63HtAbnK4
Tijdens het filmen twijfelde ik nog, maar achteraf denk ik echt dat de koeien wisten waar ze naar toe moesten. Eerst door iemand van het land gehaald worden en het dorp ingedreven en dan zelfstandig naar huis lopen. Geweldig he!

En als toetje nog onze slaapplek in een theehuis 3 weken geleden
http://www.youtube.com/watch?v=QCS3uYVtBcM

Zo dat waren onze laatste 2 weken in vogelvlucht. Genoeg meegemaakt dacht ik zo!
Echter 1 verhaal wil ik jullie niet onthouden: Het gebeurde toen we net Koerdisch Turkije binnenfietsten. Veel toeterende automobilisten, waar we inmiddels aan gewend zijn geraakt. Echter op een gegeven moment kwam een auto zeer dicht langs me rijden, het raam ging open en een hand met een briefje van 20 Lira werd naar me uitgestoken. Verdwaasd nam ik het aan; een vrolijke groet volgde en een paar toeters op de claxon en ik wist niet wat me was overkomen… Gewoon een gast die zo enthousiast van onze fietsen was geworden dat hij ons zelfs geld gaf! dioot! Met al het eten en de gratis slaapplek later op de dag kunnen we dan ook met verbazing meedelen dat we die dag -5 Lira hebben uitgegeven en dus zelfs winst hebben gemaakt! Het moet toch niet gekker worden….

Nou, na 2 heerlijke rustdagen zijn we dan ook weer klaar voor nieuwe belevenissen. Morgen proberen we vroeg te vertrekken om in 2 dagen de 150 km naar de Georgische grens af te leggen. Een nieuw land staat op ons te wachten met een nieuwe cultuur. k heb begrepen dat wat hier in Turkije gebeurt met het aanbieden van thee langs de weg, is in Georgie veranderd in zelfgemaakte Vodka. Pffff, we zullen zien hoe we dat weer gaan overleven! Nou, in ieder geval heb ik de laatste weken weer geleerd dat waar je ook bent, het leven draait door. Of we nu wel of niet in een stad zijn. Alle systemen gaan door. De bakkerij waar we 4 weken geleden brood kochten is er nu nog steeds en bijvoorbeeld het pension in Kroatie waar we 2 maanden geleden verbleven heeft inmiddels ook weer vele gasten over de vloer gehad. Jaar in jaar uit. Reizen laat je nog duidelijker inzien dat je slechts een mier bent op een reusachtige hoop en weinig invloed hebt op deze wereld. Hoewel, van de andere kant, al die honderden mensen die enthousiast worden als ze ons zien fietsen, al die blije, zwaaiende kinderen en al de mooie ontmoetingen bewijzen ook wel weer het tegendeel. Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt he. ;-)
Zo ook: AL???? 3000km gefietst? Das toch niks op de kaart……. ;-P

Heel veel groetjes en graag zie ik de reacties van jullie lezers weer tegemoet; zeker ook van de mensen die dit normaal niet doen…. Gewoon doen!

Gülle gülle!

Edwin


English

Hello everybody, this will be my last story in Turkey. After 40 days we will go on to the next country on our road; Georgia! Tomorrow we will start our 2 days of cycling to the border. Now we are in Kars and we cycled more than 3000 km! Last 2 weeks we cycled 5 and 6 days in a row to reach Diyarbakir and Kars. Some of the trips were very hard, because of strong winds and climbing a lot. We slept 2 nights in a hotel. All the other nights we didnt pay for accommodation. We couchsurfed 8 nights, camped 2 times outside in our tent and 3 times we slept in a petrol station! Great experiences so far!
We cycled through a desert area next to the Syrrian border and got sunburned in the mountains. Th craziest thning that happened was that someone gave me 20 Lira, while dring next to me with his car!
So we still enjoy our time a lot and we are looking forward to the new coutries we will be visiting in the next 3 weeks; Georgia, Armenia and ran!
This story is one with less words than the others, I just recommend you to click on all the movies in the Dutch text above and you will see what happened last 2 weeks! Too many things to tell about, just click and enjoy!
Kind regards!
Edwin