Edwin op de fiets: Turkije (2)
Door: Edwin Pluijmaekers
Blijf op de hoogte en volg Edwin
17 April 2011 | Turkije, Kars
English text below
Hallo allemaal, 2,5 week na mijn vorige verhaal is hier alweer een nieuw verslag van onze belevenissen. Deze keer, voor de verandering, niet zoveel woorden, maar vooral beelden.
We hebben weer veel gefietst en zijn alweer een duizendtal opgeschoten. 3000 Kilometers alweer. Super he!
3000e km
http://www.youtube.com/watch?v=O2Us4wFs4kU
Ons plan om de grens met Syrie over te steken ging helaas niet door. Op de heilige vrijdag voor Moslims was de grenspost dicht. De andere plek waar we de grens over konden steken, was helaas niet voor buitenlanders bestemd. Vandaar dat we eerst 5 dagen achter elkaar door woestijnachtig gebied op de grens van Turkije en Syrie hebben gefietst naar de Koerdische wannabee hoofdstad Diyarbakir. Hiervan was 60 km een zeer slechte hobbelweg, niet ver van een woestijn. Wel zeer interessant om te zien, dat door een stuwdam honderden kilometers verderop en vele irrigatiekanalen, nog vele boeren hun land continu kunnen besproeien met water.... Na een rustpauze van 3 dagen en een busreis van 400 km naar de stad Van waren we klaar voor 6 zware dagen, veelal omhoog, naar het stadje Kars. Hier zitten we nu dus. Net als in Diyarbakir bij een couchsurfingadresje. deaal. Twee gezellige studentes, met een beetje overgewicht, hebben ons hun woonkamer gegeven en hier maken we dan ook gretig gebruik van. Trouwens ook van hun wasmachine. Na de zware dagen hadden we nog maar een paar schone kleren. Helaas had ons benzinetankje een beetje gelekt, waardoor een shirt van Roel ietwat benzine bevatte. Dit was niet bevorderlijk voor de rest van de was, met het gevolg dat we de wasmachine 5 keer hebben laten draaien. Uiteraard weten onze gastvrouwen hier niets vanaf. Zij zijn zoals we wel vaker meemaken, de hele dag weg, zodat we het huis voor ons alleen hebben om even bij te komen dus en geen mensen om je heen te hebben. deaal.... Ofjah, in Dyarbakir was het nogal een raar adres waar we verbleven. Twee mannen woonden er met een dochtertje van 6. n ieder geval 1 van de 2 was overduidelijk homo en het huishouden was 1 grote chaos. Het volgende filmpje illustreert dat...
apathische slaapplek in Dyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related
Nah, wel zeer gastvrij en we hebben weer 3 nachten gratis geslapen.
Van de 11 andere nachten hebben we 3 keer op een tankstation geslapen, hoe makkelijk gaat dat toch telkens weer. Twee keer sliepen we in een hotel! Ja hoor, we hebben echt weer eens geld uitgegeven om te slapen hier! ;-) En twee keer kampeerden we in onze tent. Eergisteren op 1 km afstand van de Armeense grens. Met alle militaire basissen in de buurt en een weg op 100m is het knap dat we niet zijn opgemerkt. Behalve dan door wat boeren in de ochtend op hun tractor of door langslopende koeien en paarden. De andere keer mochten we op het land van een boer slapen in een zeer afgelegen dorp. Het was de dag dat ik me flink ziek voelde door buikkrampen, we flinke tegenwind hadden, maar toch binnen 30 km bijzonder veel geweldige ontmoetingen hadden. Zo betraden we voor de 2e keer in onze reis een school en konden we hier enkele klassen even Engelse les geven. Erg leuk om mee te maken. Ook moesten we 3 keer een aanbod afslaan om bij mensen thuis te blijven slapen. Om 11 uur was al de eerste! En genoot Roel dus vooral van deze dag. Zeker ook omdat hij nog een mooie, Syrrische hoofddoek ter bescherming tegen de zon cadeau kreeg. Gelukkg na de nacht in onze tent te hebben doorgebracht, was ik weer de oude; lang leve de Loperamidepilletjes!
Tent opzetten in het dorpje:
http://www.youtube.com/watch?v=4X-UyvlgELY
Ook sliepen we nog 2 nachten bij 2 couchsurfingadresjes en 2 keer hadden we het geluk dat de gastvrije Koerden ons in hun huis lieten slapen. Geweldig! De eerste keer in een toeristendorp voor Turken. We mochten slapen in de gebedsruimte van een zeer mooi gerestaureerd, authentiek, Byzanthijns gebouw dat tegenwoordig voor de toeristenbranche werd gebruikt. De andere keer mochten we van de jongeren in het ouderwetse dorp wel in de plaatselijke moskee slapen. k rook echter al onraad en jawel hoor. Even later kwam de Imam en moesten we verhuizen naar een school. Echter op weg hiernaartoe bood een aardige vader van 4 kinderen ons zijn huis aan als slaapplek. Als tegenprestatie maakten we mooie familiefoto,s die we gisteren hebben uitgeprint en opgestuurd. Hoe we in dit afgelegen dorpje terecht kwamen en hoe een normale ontmoeting ging in Koerdistan zien jullie op dit geweldige filmpje hier:
een ontmoeting, 500m voor het dorpje Meydankapi
http://www.youtube.com/watch?v=0_GJls4G9vc
Verder volgen hier een tiental korte filmpjes zodat jullie een impressie krijgen van de voorbije 2 weken:
Plotseling, vlak voor 40 km niets in het woestijnachtige gebied komen we langs deze schapenmelkerij. Heerlijke en vooral verse melk kregen we hier....
http://www.youtube.com/watch?v=-JtbWl4hftQ
Roel deelt stickers uit in het hierboven beschreven dorpje waar we mochten blijven slapen bij een man met zijn 4 kinderen.
http://www.youtube.com/watch?v=ae4rE2eM1AI
Onweer in Mardin. Achter ons breekt de pleuris uit. Met wat meer motivatie dan anders fietsen we volle kracht vooruit…
http://www.youtube.com/watch?v=36aKI1IFMsQ
mooie impressie van een moskeebezoek in Diyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related
wederom fietsen door de sneeuw. Helaas deze keer met verbrande hoofden tot gevolg
http://www.youtube.com/watch?v=90R95_t4b28&feature=related
Op weg naar huis kwamen we langs een religieus koerdische feest. Deze traditionele dans pikten we nog even mee
http://www.youtube.com/watch?v=EwzolLwyFQY
Hier fiets ik ons eerste stroompje tijdens onze reis over
http://www.youtube.com/watch?v=I16GoswJxPM&feature=related
Met de honden hebben we inmiddels nauwelijks meer problemen. Afstappen is het devies en dan kalm blijven. Helaas zijn we wel weer echt in gebied terecht gekomen waar veel honden zijn. Op een dag moesten we zefs 6 keer afstappen. Echter een andere keer heb ik een op mij jagende hond met water uit mijn bidon besproeid, waarna die met de staart tussen de benen omkeerde.
Als je goed oplet in het komende filmpje zie je hoe zo,n hond op me af komt rennen http://www.youtube.com/watch?v=xdX_51iZqcw&feature=related
Roel heeft ruzie met de wind en zijn hoofddoek
http://www.youtube.com/watch?v=91rR49iTZfk
Fietsen tussen de koeien
http://www.youtube.com/watch?v=csrQhGBk_b0
hele slimme koeien
http://www.youtube.com/watch?v=4Z63HtAbnK4
Tijdens het filmen twijfelde ik nog, maar achteraf denk ik echt dat de koeien wisten waar ze naar toe moesten. Eerst door iemand van het land gehaald worden en het dorp ingedreven en dan zelfstandig naar huis lopen. Geweldig he!
En als toetje nog onze slaapplek in een theehuis 3 weken geleden
http://www.youtube.com/watch?v=QCS3uYVtBcM
Zo dat waren onze laatste 2 weken in vogelvlucht. Genoeg meegemaakt dacht ik zo!
Echter 1 verhaal wil ik jullie niet onthouden: Het gebeurde toen we net Koerdisch Turkije binnenfietsten. Veel toeterende automobilisten, waar we inmiddels aan gewend zijn geraakt. Echter op een gegeven moment kwam een auto zeer dicht langs me rijden, het raam ging open en een hand met een briefje van 20 Lira werd naar me uitgestoken. Verdwaasd nam ik het aan; een vrolijke groet volgde en een paar toeters op de claxon en ik wist niet wat me was overkomen… Gewoon een gast die zo enthousiast van onze fietsen was geworden dat hij ons zelfs geld gaf! dioot! Met al het eten en de gratis slaapplek later op de dag kunnen we dan ook met verbazing meedelen dat we die dag -5 Lira hebben uitgegeven en dus zelfs winst hebben gemaakt! Het moet toch niet gekker worden….
Nou, na 2 heerlijke rustdagen zijn we dan ook weer klaar voor nieuwe belevenissen. Morgen proberen we vroeg te vertrekken om in 2 dagen de 150 km naar de Georgische grens af te leggen. Een nieuw land staat op ons te wachten met een nieuwe cultuur. k heb begrepen dat wat hier in Turkije gebeurt met het aanbieden van thee langs de weg, is in Georgie veranderd in zelfgemaakte Vodka. Pffff, we zullen zien hoe we dat weer gaan overleven! Nou, in ieder geval heb ik de laatste weken weer geleerd dat waar je ook bent, het leven draait door. Of we nu wel of niet in een stad zijn. Alle systemen gaan door. De bakkerij waar we 4 weken geleden brood kochten is er nu nog steeds en bijvoorbeeld het pension in Kroatie waar we 2 maanden geleden verbleven heeft inmiddels ook weer vele gasten over de vloer gehad. Jaar in jaar uit. Reizen laat je nog duidelijker inzien dat je slechts een mier bent op een reusachtige hoop en weinig invloed hebt op deze wereld. Hoewel, van de andere kant, al die honderden mensen die enthousiast worden als ze ons zien fietsen, al die blije, zwaaiende kinderen en al de mooie ontmoetingen bewijzen ook wel weer het tegendeel. Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt he. ;-)
Zo ook: AL???? 3000km gefietst? Das toch niks op de kaart……. ;-P
Heel veel groetjes en graag zie ik de reacties van jullie lezers weer tegemoet; zeker ook van de mensen die dit normaal niet doen…. Gewoon doen!
Gülle gülle!
Edwin
English
Hello everybody, this will be my last story in Turkey. After 40 days we will go on to the next country on our road; Georgia! Tomorrow we will start our 2 days of cycling to the border. Now we are in Kars and we cycled more than 3000 km! Last 2 weeks we cycled 5 and 6 days in a row to reach Diyarbakir and Kars. Some of the trips were very hard, because of strong winds and climbing a lot. We slept 2 nights in a hotel. All the other nights we didnt pay for accommodation. We couchsurfed 8 nights, camped 2 times outside in our tent and 3 times we slept in a petrol station! Great experiences so far!
We cycled through a desert area next to the Syrrian border and got sunburned in the mountains. Th craziest thning that happened was that someone gave me 20 Lira, while dring next to me with his car!
So we still enjoy our time a lot and we are looking forward to the new coutries we will be visiting in the next 3 weeks; Georgia, Armenia and ran!
This story is one with less words than the others, I just recommend you to click on all the movies in the Dutch text above and you will see what happened last 2 weeks! Too many things to tell about, just click and enjoy!
Kind regards!
Edwin
Hallo allemaal, 2,5 week na mijn vorige verhaal is hier alweer een nieuw verslag van onze belevenissen. Deze keer, voor de verandering, niet zoveel woorden, maar vooral beelden.
We hebben weer veel gefietst en zijn alweer een duizendtal opgeschoten. 3000 Kilometers alweer. Super he!
3000e km
http://www.youtube.com/watch?v=O2Us4wFs4kU
Ons plan om de grens met Syrie over te steken ging helaas niet door. Op de heilige vrijdag voor Moslims was de grenspost dicht. De andere plek waar we de grens over konden steken, was helaas niet voor buitenlanders bestemd. Vandaar dat we eerst 5 dagen achter elkaar door woestijnachtig gebied op de grens van Turkije en Syrie hebben gefietst naar de Koerdische wannabee hoofdstad Diyarbakir. Hiervan was 60 km een zeer slechte hobbelweg, niet ver van een woestijn. Wel zeer interessant om te zien, dat door een stuwdam honderden kilometers verderop en vele irrigatiekanalen, nog vele boeren hun land continu kunnen besproeien met water.... Na een rustpauze van 3 dagen en een busreis van 400 km naar de stad Van waren we klaar voor 6 zware dagen, veelal omhoog, naar het stadje Kars. Hier zitten we nu dus. Net als in Diyarbakir bij een couchsurfingadresje. deaal. Twee gezellige studentes, met een beetje overgewicht, hebben ons hun woonkamer gegeven en hier maken we dan ook gretig gebruik van. Trouwens ook van hun wasmachine. Na de zware dagen hadden we nog maar een paar schone kleren. Helaas had ons benzinetankje een beetje gelekt, waardoor een shirt van Roel ietwat benzine bevatte. Dit was niet bevorderlijk voor de rest van de was, met het gevolg dat we de wasmachine 5 keer hebben laten draaien. Uiteraard weten onze gastvrouwen hier niets vanaf. Zij zijn zoals we wel vaker meemaken, de hele dag weg, zodat we het huis voor ons alleen hebben om even bij te komen dus en geen mensen om je heen te hebben. deaal.... Ofjah, in Dyarbakir was het nogal een raar adres waar we verbleven. Twee mannen woonden er met een dochtertje van 6. n ieder geval 1 van de 2 was overduidelijk homo en het huishouden was 1 grote chaos. Het volgende filmpje illustreert dat...
apathische slaapplek in Dyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related
Nah, wel zeer gastvrij en we hebben weer 3 nachten gratis geslapen.
Van de 11 andere nachten hebben we 3 keer op een tankstation geslapen, hoe makkelijk gaat dat toch telkens weer. Twee keer sliepen we in een hotel! Ja hoor, we hebben echt weer eens geld uitgegeven om te slapen hier! ;-) En twee keer kampeerden we in onze tent. Eergisteren op 1 km afstand van de Armeense grens. Met alle militaire basissen in de buurt en een weg op 100m is het knap dat we niet zijn opgemerkt. Behalve dan door wat boeren in de ochtend op hun tractor of door langslopende koeien en paarden. De andere keer mochten we op het land van een boer slapen in een zeer afgelegen dorp. Het was de dag dat ik me flink ziek voelde door buikkrampen, we flinke tegenwind hadden, maar toch binnen 30 km bijzonder veel geweldige ontmoetingen hadden. Zo betraden we voor de 2e keer in onze reis een school en konden we hier enkele klassen even Engelse les geven. Erg leuk om mee te maken. Ook moesten we 3 keer een aanbod afslaan om bij mensen thuis te blijven slapen. Om 11 uur was al de eerste! En genoot Roel dus vooral van deze dag. Zeker ook omdat hij nog een mooie, Syrrische hoofddoek ter bescherming tegen de zon cadeau kreeg. Gelukkg na de nacht in onze tent te hebben doorgebracht, was ik weer de oude; lang leve de Loperamidepilletjes!
Tent opzetten in het dorpje:
http://www.youtube.com/watch?v=4X-UyvlgELY
Ook sliepen we nog 2 nachten bij 2 couchsurfingadresjes en 2 keer hadden we het geluk dat de gastvrije Koerden ons in hun huis lieten slapen. Geweldig! De eerste keer in een toeristendorp voor Turken. We mochten slapen in de gebedsruimte van een zeer mooi gerestaureerd, authentiek, Byzanthijns gebouw dat tegenwoordig voor de toeristenbranche werd gebruikt. De andere keer mochten we van de jongeren in het ouderwetse dorp wel in de plaatselijke moskee slapen. k rook echter al onraad en jawel hoor. Even later kwam de Imam en moesten we verhuizen naar een school. Echter op weg hiernaartoe bood een aardige vader van 4 kinderen ons zijn huis aan als slaapplek. Als tegenprestatie maakten we mooie familiefoto,s die we gisteren hebben uitgeprint en opgestuurd. Hoe we in dit afgelegen dorpje terecht kwamen en hoe een normale ontmoeting ging in Koerdistan zien jullie op dit geweldige filmpje hier:
een ontmoeting, 500m voor het dorpje Meydankapi
http://www.youtube.com/watch?v=0_GJls4G9vc
Verder volgen hier een tiental korte filmpjes zodat jullie een impressie krijgen van de voorbije 2 weken:
Plotseling, vlak voor 40 km niets in het woestijnachtige gebied komen we langs deze schapenmelkerij. Heerlijke en vooral verse melk kregen we hier....
http://www.youtube.com/watch?v=-JtbWl4hftQ
Roel deelt stickers uit in het hierboven beschreven dorpje waar we mochten blijven slapen bij een man met zijn 4 kinderen.
http://www.youtube.com/watch?v=ae4rE2eM1AI
Onweer in Mardin. Achter ons breekt de pleuris uit. Met wat meer motivatie dan anders fietsen we volle kracht vooruit…
http://www.youtube.com/watch?v=36aKI1IFMsQ
mooie impressie van een moskeebezoek in Diyarbakir
http://www.youtube.com/watch?v=MJlrJ2aP4NE&feature=related
wederom fietsen door de sneeuw. Helaas deze keer met verbrande hoofden tot gevolg
http://www.youtube.com/watch?v=90R95_t4b28&feature=related
Op weg naar huis kwamen we langs een religieus koerdische feest. Deze traditionele dans pikten we nog even mee
http://www.youtube.com/watch?v=EwzolLwyFQY
Hier fiets ik ons eerste stroompje tijdens onze reis over
http://www.youtube.com/watch?v=I16GoswJxPM&feature=related
Met de honden hebben we inmiddels nauwelijks meer problemen. Afstappen is het devies en dan kalm blijven. Helaas zijn we wel weer echt in gebied terecht gekomen waar veel honden zijn. Op een dag moesten we zefs 6 keer afstappen. Echter een andere keer heb ik een op mij jagende hond met water uit mijn bidon besproeid, waarna die met de staart tussen de benen omkeerde.
Als je goed oplet in het komende filmpje zie je hoe zo,n hond op me af komt rennen http://www.youtube.com/watch?v=xdX_51iZqcw&feature=related
Roel heeft ruzie met de wind en zijn hoofddoek
http://www.youtube.com/watch?v=91rR49iTZfk
Fietsen tussen de koeien
http://www.youtube.com/watch?v=csrQhGBk_b0
hele slimme koeien
http://www.youtube.com/watch?v=4Z63HtAbnK4
Tijdens het filmen twijfelde ik nog, maar achteraf denk ik echt dat de koeien wisten waar ze naar toe moesten. Eerst door iemand van het land gehaald worden en het dorp ingedreven en dan zelfstandig naar huis lopen. Geweldig he!
En als toetje nog onze slaapplek in een theehuis 3 weken geleden
http://www.youtube.com/watch?v=QCS3uYVtBcM
Zo dat waren onze laatste 2 weken in vogelvlucht. Genoeg meegemaakt dacht ik zo!
Echter 1 verhaal wil ik jullie niet onthouden: Het gebeurde toen we net Koerdisch Turkije binnenfietsten. Veel toeterende automobilisten, waar we inmiddels aan gewend zijn geraakt. Echter op een gegeven moment kwam een auto zeer dicht langs me rijden, het raam ging open en een hand met een briefje van 20 Lira werd naar me uitgestoken. Verdwaasd nam ik het aan; een vrolijke groet volgde en een paar toeters op de claxon en ik wist niet wat me was overkomen… Gewoon een gast die zo enthousiast van onze fietsen was geworden dat hij ons zelfs geld gaf! dioot! Met al het eten en de gratis slaapplek later op de dag kunnen we dan ook met verbazing meedelen dat we die dag -5 Lira hebben uitgegeven en dus zelfs winst hebben gemaakt! Het moet toch niet gekker worden….
Nou, na 2 heerlijke rustdagen zijn we dan ook weer klaar voor nieuwe belevenissen. Morgen proberen we vroeg te vertrekken om in 2 dagen de 150 km naar de Georgische grens af te leggen. Een nieuw land staat op ons te wachten met een nieuwe cultuur. k heb begrepen dat wat hier in Turkije gebeurt met het aanbieden van thee langs de weg, is in Georgie veranderd in zelfgemaakte Vodka. Pffff, we zullen zien hoe we dat weer gaan overleven! Nou, in ieder geval heb ik de laatste weken weer geleerd dat waar je ook bent, het leven draait door. Of we nu wel of niet in een stad zijn. Alle systemen gaan door. De bakkerij waar we 4 weken geleden brood kochten is er nu nog steeds en bijvoorbeeld het pension in Kroatie waar we 2 maanden geleden verbleven heeft inmiddels ook weer vele gasten over de vloer gehad. Jaar in jaar uit. Reizen laat je nog duidelijker inzien dat je slechts een mier bent op een reusachtige hoop en weinig invloed hebt op deze wereld. Hoewel, van de andere kant, al die honderden mensen die enthousiast worden als ze ons zien fietsen, al die blije, zwaaiende kinderen en al de mooie ontmoetingen bewijzen ook wel weer het tegendeel. Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt he. ;-)
Zo ook: AL???? 3000km gefietst? Das toch niks op de kaart……. ;-P
Heel veel groetjes en graag zie ik de reacties van jullie lezers weer tegemoet; zeker ook van de mensen die dit normaal niet doen…. Gewoon doen!
Gülle gülle!
Edwin
English
Hello everybody, this will be my last story in Turkey. After 40 days we will go on to the next country on our road; Georgia! Tomorrow we will start our 2 days of cycling to the border. Now we are in Kars and we cycled more than 3000 km! Last 2 weeks we cycled 5 and 6 days in a row to reach Diyarbakir and Kars. Some of the trips were very hard, because of strong winds and climbing a lot. We slept 2 nights in a hotel. All the other nights we didnt pay for accommodation. We couchsurfed 8 nights, camped 2 times outside in our tent and 3 times we slept in a petrol station! Great experiences so far!
We cycled through a desert area next to the Syrrian border and got sunburned in the mountains. Th craziest thning that happened was that someone gave me 20 Lira, while dring next to me with his car!
So we still enjoy our time a lot and we are looking forward to the new coutries we will be visiting in the next 3 weeks; Georgia, Armenia and ran!
This story is one with less words than the others, I just recommend you to click on all the movies in the Dutch text above and you will see what happened last 2 weeks! Too many things to tell about, just click and enjoy!
Kind regards!
Edwin
-
17 April 2011 - 18:36
Will:
Hoi Edwin,
Wat gaan jullie ineens snel zeg...En die Engelse lessen. hoe doe je dat ..loop je gewoon een school binnen?
waren mooie belden, heb je nog genoeg ruimte voor al die mooie foto's, anders moeten we een inzamelings-actie organiseren.
Kalmak, salkl ve güvenli bir yolculuk, Will ilgili... ofwel..
Goede reis en blijf gezond, groeten Will -
17 April 2011 - 19:24
Roel:
Dat je dat allemaal mee mag maken !!
genet er maar van !!
Fnd the peace !! -
17 April 2011 - 19:35
Bryan Cobben:
heey edwin,
ziet er goed die avonturen succes met de reis verder en zorg goed voor het elastiekje, heb je hem nog?? haha
jullie worden zo te zien aan de fotos wel verwelkomt door de meiden haha xD
gr. bryan -
18 April 2011 - 09:29
Rogier:
werderom NICE..... -
18 April 2011 - 18:48
Nico En Annelies:
Hallo jongens, wederom genoten van de mooie verhalen, filmpjes en foto's.
Wij hebben van de week op de Veluwe gefietst, maar dat telt zeker niet?
We hebben veel respect voor jullie.
Groetjes van Nico en Annelies -
18 April 2011 - 19:28
John Jeukens:
schitterend verslag mannen , ik blijf jullie volgen.
-
18 April 2011 - 19:53
Joeri En Simone:
he edje,
wat een reis zeg... we zijn wel blij dat de grens met Syrië gesloten was, want daar is het echt niet pluis. Al die onrust... geniet lekker van het volgende land. En we willen wel eens zien of je die mooie fietsbroekjes draagt haha.....
groetjes joeri en simone -
19 April 2011 - 17:16
Menno:
Labas Edwin!
super super super verhaal weer, ofja... in dit geval; super die beelden!
Mooi te zien en lezen dat je het zo naar je zin hebt en zoveel mooie, waardevolle, (inter)culturele ontmoetingen hebt!
Ga zo door en ik zie je binnenkort sowieso!
VISO GERO -
19 April 2011 - 17:40
Elaine:
Wauw, wat maak je toch allemaal mee.. het is ongelooflijk!
Hoe landen toch verschillen he, super om dat te zien!
Hier gaat alles palleti, Remco heeft wonder boven wonder weer de advertenties vernieuwd (hij is weer single dus dat verklaart misschien wat haha), en ik ga zo eens een mailtje sturen met nieuwe actiepunten, deze spullen moeten gewoon echt weg en tijd voor nieuwe spullen.
Tevens ben ik aan mijn laatste blok begonnen met stage en had ik voor periode 3 een 8,5 ;)
Ik kon wel wat weg hebben van jou haha, en heb me opgegeven om 1e jaars stagiaires te begleiden dus ben benieuwd...
Nou eddie ook weer de mail van pinkpop gekregen dus zijn flink aant bakkeleien om het wel of niet te doen, als we gaan is dit helaas dit keer wel zonder jou!
We houden je op de hoogte
(ofja beter gezegd ik, Pieter moet je eerst 5x aansturen en dan nog doet die het pas bij de 7e keer haha!)
xx -
25 April 2011 - 11:07
Martijn Walters:
fascinerend verhaal. Succes verder en het beste Edwin en Roel.
Groetjes,
Martijn Walters -
01 Mei 2011 - 22:08
Tante Truus:
hoi edwin,
ik heb je verhaal gelezen,wat een belevenis vind ik dat. Het moet inderdaad niet gekker worden met die mensen als dat zo door gaat hoeven jullie dadelijk nog niet meer te werken en worden jullie slapend
rijk. Heb nog veel reis plezier kijk goed uit en tot de volgende keer. -
07 Mei 2011 - 17:03
Ilona:
Hey Edwin en Roel, een beetje late reactie van mij, maar ik was zelf op vakantie in het prachtige Maleisie. Heb weer erg moeten lachen om jullie filmpjes en avonturen. Jullie maken me wat mee he! Keep up the happy travels xx -
08 Mei 2011 - 17:43
Mieke / Hub:
hallo edwin en roel
ja geweldig zeg, wat een verhalen, ik zit maar de hele tijd van ouw muk en te lachen, ja de muziek heb ik even een toon lager gezet, want ons hoofd was aan het zwamen ha!ha! jullie horen natuurlijk niets anders.
ome hub is momenteel vlug moe. slaapt veel en kan niet meer zo tegen de drukte.
zorg goed voor elkaar en geniet van de ze reis.
groetjes uit nuth. -
10 Mei 2011 - 21:52
Nicole:
ed, wat een geweldige verhalen en prachtige foto's ! Super datse dit deis! T git zooo sjnel allemoal ! Ongelofelijk!
Ik blijf van je ervaringen genieten en ik hoop jy ook! tot kyk eddie! x -
14 Mei 2011 - 19:22
Maria:
Such beautiful pictures... Reminding how much of the world lays out there, waiting to be experienced and enjoyed. Keep going, guys!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
