Edwin op de Fiets: Turkije (1)

(English text below)


Zo, we zijn in Turkije! Exact 3 weken nu. En hoe! We hebben pas 1 keer hoeven te betalen voor een hotel. Alle andere nachten konden we gratis ergens slapen! Thee wordt ons continu langs de weg aangeboden, mensen die klappen, duimen opsteken en zo nu en dan worden we zelfs getrakteerd op een maaltijd! Niet normaal! Waar we de 1e twee weken vooral slaapgelegenheid vonden via de website couchsurfing, zijn we er de laatste 8 dagen vooral in geslaagd door simpelweg te vragen of iemand een slaapplek voor ons heeft.
Zo zetten we onze tent op in een grot (waarover later meer) en ook kampeerden we op het grasveld van een tankstation. Koken deden we gelukkig binnen, want buiten stortregende en onweerde het! Fietsreizigers in Istanbul gaven ons de tip dat we bij een tankstation meestal wel een slaapplek konden regelen en dit klopt dus. Maar ook sliepen we tussen het personeel van een restaurant, in een theehuis (!) en in een textielfabriek! De plek waar we momenteel verbijven doet niet onder voor de voorgaande. Integendeel! Via een vriend van onze vorige slaapplek kwamen we in contact met de secretaris op het stadhuis van de gemeente Sanliurfa (500.000 inwoners). Hij nodigde ons uit op zijn werk. Binnen notime hadden we 4 thee achter de kiezen en zaten we op het indrukwekkende kantoor van de in ons geinteresseerde burgemeester! Een kort gesprekje volgde, waarna we gratis mochten lunchen. Het moet niet gekker worden!

Nou, voordat ik jullie over onze andere belevenissen in dit gastvrije land vertel, eerst terug naar waar het vorige verhaal stopte. Thessaloniki in Griekenland! Het Griekse lied dat Danae ons leerde zingen zal ik in 1 van de volgende verhalen proberen te posten. Het afscheid van haar viel niet alleen zwaar voor de tot over zijn oren verliefde Roel. Ook ik had het er moeilijk mee! Een geweldige week hadden we achter de rug en een nadeel van reizen is dat je steeds doorgaat en dus vaak afscheid dient te nemen...



Via een slaapplek bij iemand thuis in Alexandroupolis, versierd in de trein, fietsten we de hevig bewaakte Turkse grens over. Op weg naar een nieuw avontuur! De eerste geluiden vanuit de minaret hoorden we in de verte. Super! Via het hotel in Kesan en een busreisje kwamen we dan uit in de metropool Istanbul. Op weg naar ons couchsurfingadres moesten we harde wind en zelfs sneeuw trotseren! Maar goed, na 2 dagen konden we gelukkig genieten van de zon en een appartement voor ons alleen.
ja hoor! Na het koken van 1 Indiase maaltijd voor onze gastheren vertrouwden ze ons zo erg, dat we hun appartement mochten bewonen, terwijl zij een weekend naar Ankara gingen. IDEAAL en meteen een goede tactiek voor de toekomst. ;-)

We genoten van alles dat Istanbul te bieden had. Schitterende moskeeën, paleizen, bruggen, heerlijk eten en heuvelachtige straten.
Het bekende Hagia Sophia
http://www.youtube.com/watch?v=f3ohWA48TZk
lopen door de winkelstraat
http://www.youtube.com/watch?v=DT2IRrNDGlA

Ook deden we inkopen in een van de bazaars. We hadden een zeer uiteenlopend boodschappenlijstje gemaakt, maar konden alles vinden:
stickers (om onderweg aan enthousiaste kinderen te geven). wc-papier, tandpasta, businesscards (met onze eigen namen en emailadressen, om aan geinteresseerden onderweg te geven) en vuurwerk (tegen de honden uiteraard ;-)).

En uiteraard bezochten we een Turkse competititewedstrijd: Fenerbahce tegen Konyaspor 2-0. Geweldige sfeer!

Hele tribune springt bij Fenerbahce

http://www.youtube.com/watch?v=_TV_TZ98reg

samenzang supporters geweldig!

http://www.youtube.com/watch?v=eLq2RKo_HJo
Verder ontmoetten we een verslaggever voor de Belgische televisie en waren we present bij een bijeenkomst van fietsers. Een Frans koppel fietste van Cambodia naar huis en een Franse jongen was van plan om over 1 maand naar Irak te fietsen. Sjongejonge! Nou, in ieder geval hebben we nog wat hondentips gekregen. Gewoon kalm blijven en van de fiets stappen. Toeval of niet, sindsdien hebben we amper meer een hond achter ons aan gehad! Ideaal!

Nu ik het toch over toekomstige fietsplannen heb. Roel en ik hebben besloten onze reis wat aan te passen. Om meer kwaliteit in onze reis te krijgen zullen we niet als gekken doorfietsen tot Shanghai, maar gaan we 'slechts' door tot Iran. Op deze manier kunnen we langer blijven op de plekken waar we aankomen en dus meer genieten. Terug naar de kern: We zijn reizigers die fietsen en niet fietsers die toevallig reizen. Ons plan is nu als volgt: Oost-Turkije, Georgië, Armenië met als slot 5, tot 6 weken door Iran. Ook mooi he! En oja, als het ons lukt zullen we overmorgen proberen de grens met Syrië over te steken. Wordt wellicht moeilijk om een visum te krijgen, door de onrust in het zuiden des lands. In het noorden is het in ieder geval veilig. Het zou mooi zijn als we de Koerden aan de andere kant van de Turks-Syrische grens ook zouden kunnen zien.


Nou, verder gaat het nog steeds goed met onze fietsen. Slechts 1 keer had ik nog een lekke band, op de brug van de Bosporus in Istanbul. fietsen op de brug in Istanbul
http://www.youtube.com/watch?v=iSRI47gnvIY
En verder nog 1 keer een kapotte spaak bij Roel. Dit probleem was echter iets moeilijker op te lossen, aangezien wij een ongewoon groot, 28 inch wiel hebben. Gelukkig logeerden we toen bij de textielfabriek in Kahramanmaras. De eigenaar hiervan regelde, dat via een fietsenzaak in Ankara de juiste spaken per koerier naar hem werden gestuurd. Perfect geregeld dus! Sowieso was dit een aparte slaapplek. Via couchsurfing waren we in contact gekomen met de gezellige eigenaar, Adem genaamd van 45 jaar. Op een industrieterrein mochten we in een kamer die over was op onze matjes slapen. Onder was een grote loods waar continu 6 machines draaiden en van katrollen katoen, grote rollen stof produceerden. Drie maanden geleden was dit bedrijf gestart en men zat dus volop in de opstartfase.

Geweldig dat hij dan ook de tijd voor ons nam. Na 4 dagen fietsen zonder te douchen was het dan ook een heel goed idee om ons de 1e avond te trakteren op een bezoek aan een Turks badhuis: een hamam! Geweldig! Je laten wassen en masseren, samen met 3 vrienden van hem in de sauna en een stoomcabine, waarna een theetje na afloop zeer welkom is.

Verder kregen we te eten wanneer we wilden door de aardige poetsvrouw (uiteraard met hoofddoek) en hield Mehmet 2 avonden een barbeque. De laatste avond kwam een vriend van Mehmet, die ook Mehmet heette, met de traditionele Turkse waterpijp aanzetten en hebben we hier ook nog heerlijk aan zitten lurken. Hij was het ook die onze huidige slaapplek in Urfa regelde.


Een andere slaapplek regelden we ons zelf. De 1e keer kamperen in Turkije! Na een lange dag fietsen zagen we zo'n 100m van de weg een grot liggen. Deze werd goedgekeurd en we installeerden ons lekker. Tent opzetten en uiteraard koken:

eten op onze grot
http://www.youtube.com/watch?v=pdw6RPDF3QM
Een boer kwam nog kijken, maar vond het allemaal goed. Echter, na het eten, terwijl we net zaten te kaarten naast een kampvuur, kwamen er opeens 4 volwassen mannen aanlopen met geweren. Dit bleek de Jandarme te zijn, de plaatselijke politie. Wat Turks geschreeuw was het gevolg. Gelukkig hadden ze al snel door dat wij nietsvermoedende Hollanders waren en keken ze hun ogen uit over onze uitrusting. Wat bleek, er was een melding geweest van illegale. archeologische opgravingen. De politie was al een uur naar ons op zoek. Beetje raar dat ze niet eerder bij de grot waren komen kijken, maar alla. Binnen 1 minuut wisten we hen te overtuigen van onze onschuld en mochten we in eerste instantie blijven. Echter na overleg van de commandant met zijn meerderen leek het hen toch veiliger als ze ons begeleidden naar een gratis slaapplek op een tankstation. Vele handen maken licht werk. Dus iedereen hielp mee om al onze bagage, in het donker, weer naar de openbare weg te slepen, waarna we nog 8 km konden fietsen. De politie met al onze tassen en zwaailicht achter ons en wij voorop. Apathie!!!
Politie escorte
http://www.youtube.com/watch?v=EhsA7Xu9HAE
Bij het tankstation/ restaurant maakten we dan nog wat leuke foto's van elkaar en regelden ze dat we onze matrassen in een nette kamer op de 1e verdieping konden leggen. Super!



Later bereikten we het schitterende Kapadosië. Een stukje Turkije dat niemand mag missen. Schitterend gesteentes, ontstaan door vroegere vulkaanuitbarstingen, stonden hier op ons te wachten. In het toeristische dorpje Goremi vierden we Roels verjaardag! In een dorp waar alleen maar hotels staan lukte het ons toch een gratis slaapplek te vinden. Een tip van die Fransen in Istanbul: 1 inwoner had zich aangemeld bij couchsurfing.com. En dat is dus waar wij sliepen. Een traditioneel Turks huisje, bestaande uit 2 kamers. Een grote woonkamer, die 's nachts dienst doet als gezamenlijke slaapkamer en een keuken. Meer heeft men niet nodig! Super om zo gastvrij te worden ontvangen door dit gezin met 2 meiden die naar de middelbare school gaan. Interessant om eens door hun schoolboeken te bladeren om te zien wat zij zoal leren.

fietsen door Kapadosië

http://www.youtube.com/watch?v=e-HwUFe3vKY


In de stad Gaziantep sliepen we 2 nachten op de bank in een appartement van een Nederlandse vrijwilligster, Lara. Samen met 18 internationale jongeren doet zij hier 5 maanden vrijwilligerswerk. De stad was niet verder zo bijzonder. Wel genoten we van de baklava, een Turkse lekkernij. Deze stad staat er om bekend de lekkerste van de wereld te maken. En dat kunnen we beamen met onze ronde buikjes.... Wat ook nog noemenswaardig is, is dat de stad vroeger alleen Antep heette. Om te gedenken dat de bevolking in 1920 in opstand kwam en de Franse overheersers wegjoeg, heeft men 'Gazian', oftewel 'Strijder' toegevoegd aan de naam. Hetzelfde geldt voor 'Kahraman'maras: "Helden-Maras" en waar we nu zitten 'Sanli'urfa: "Glorieus"Urfa.
Helaas bereikten we deze laatste stad niet binnen 1 dag fietsen. We hadden nog een tussenstop nodig in een dorpje op 40 km afstand. Bij een winkeltje langs de grote weg vroegen we of we onze tent mochten opzetten op het nabijgelegen grasveld. Dit werd niet begrepen. Echter 5 minuten later kwam een man aan die zei dat we wel bij hem mochten slapen. Via een Duitssprekende Turk aan de telefoon communiceerden we. Perfect geregeld! De 'Duitser' had 31 jaar als postbode in Duitsland gewerkt en liep nu in zijn pak als een rijk man door het dorp. Met al het verdiende geld kan hij hier inderdaad goed genieten van zijn pensioen. Hij was zeer gastvrij en betaalde ons zelfs het ontbijt de dag erna. We sliepen bij zijn buurman Arif, die een enorm landgoed van zijn vader onderhield. Helaas zal dit over 5 jaar verdwenen zijn in een meer door de voltooide Ataturk dam. Het landgoed was 4000 hectare en bevatte dus ook enkele huisjes voor de arbeiders in de zomer. Geweldig om hierin nog een nachtje te kunnen slapen...


Nou, verder kan ik jullie nog meededelen dat we vandaag de 2500 km grens zijn gepasseerd! Met een recordetappe van 135,6 km hebben we dit kunnen bereiken. Geweldig he! Verder had ik 5 dagen terug zelfs het snelheidsrecord in handen. Tijdens een enorme afdaling bereikte ik de 71,8 km per uur! Helaas haalde Roel eergisteren een topsnelheid van meer dan 75 km/h. Ongelofelijk!

Na het debacle van het passeren van de 1000 km-grens (ik was vergeten te kijken op de km-teller), heb ik deze keer wel goed opgelet en maakte het volgende filmpje tijdens het passeren van de 2000 door ons gefietste kilometers sinds 25 januari 2011:

2000 km-punt

http://www.youtube.com/watch?v=_r70H2IKMLE


Zo,

nu zijn jullie weer allemaal bijgepraat! Hopelijk hebben jullie er weer van genoten en doen jullie dat ook van onderstaande foto's! Ik hoop de reacties wel weer tegemoet te zien om te kijken of jullie mij ook nog wat nieuws/ alledaags te vertellen hebben...



Voor ons wordt het dus de komende weken nog flink genieten in Koerdistan. Oftewel Syrisch Koerdistan, dan wel Turks Koerdistan. Het weer voorspeld veel zon. Erg mooi dus! Alhoewel! Als het nog ietsje warmer wordt, zal het niet meer zo fijn zijn. Dan moeten we een rustpauze inlassen in de middag, omdat het dan te warm wordt om te fietsen.... we zullen zien. In ieder geval goed insmeren en met lange mouwen fietsen... en inderdaad... GENIETEN!



heel veel groetjes

Edwin


P.S.
zeer recent: vanochtend fietsten we op weg naar de resten van wellicht de oudste tempel ter wereld (12.000 jaar oud) en kwamen we deze gasten tegen:

Schapen op de weg
http://www.youtube.com/watch?v=8twPWEl0q5k





English:

Yes! We are in Turkey! Three weeks already. What a great country! So far we just had to pay for 1 hotel. All the other nights we slept at peoples home, or in our tent! Of course couchsurfing, but the last 8 days we also slept next to a petrol station, into a teahouse, next to workers of a restaurant we ate and even in a cave. Although. That was the plan. However, the police came and we had to move there. They were searching for people who should dig up illegally archeological treasures. We didn't do that, so they were very friendly to us. For safetyreasons they sent us away. They helped us packing and carrying our stuff and drove with their car behind us...

http://www.youtube.com/watch?v=EhsA7Xu9HAE

They arranged a free sleeping place at a petrol station and made funny pictures with us. Amazing!



Furthermore of course we saw the beautifull city of Istanbul. Great Mosques and Bazars, food and hilly streets.

The shopping street
http://www.youtube.com/watch?v=DT2IRrNDGlA

We were also lucky to watch a football match. Fenerbahce vs Konyaspor 2-0
Amazing atmosphere in the stadium:
http://www.youtube.com/watch?v=_TV_TZ98reg

And also this one:

http://www.youtube.com/watch?v=eLq2RKo_HJo



And of course cycling through the city.... and over the Bosporus....

http://www.youtube.com/watch?v=iSRI47gnvIY


After all this, we cycled to Capadosia..... Unbelievable.... what a landscapes! See this movie:

http://www.youtube.com/watch?v=e-HwUFe3vKY

We enjoyed our time with our personal guide and couchsurfing host in Goremi! He and his family showed us some Turkish hospitality! Thanks a lot!



So we are enjoying our time in Turkey as much as possible! We visited Gaziantep, Kharamanmaras and now we stay in Sanliurfa. In Maras we slept at a Textile factory! A great couchsurfing place! Mehmet arranged us a room there and we slept there for 3 nights.... Together with him and his friends we had a wonderfull time! He took us to a Hamam, a Turkish bad with 2 of his friends. He even arranged a barbeque for 2 nights and smoking the waterpipe! Amazing! And another Mehmet, a friend of him, arranged us some new contacts in Urfa. The secretary of the mayor invited us to his working place. After some talking he invited us to the mayors office. An enormous place! We talked with the mayor and he was very interested in our story and visit to his city! Great! he even arranged us a free lunch in a restaurant and afterwards a sleeping place in one of his municipality offices! So that's were we stay now! Life is great!



So, our next plans are cycling to the Syrian border and try to get a visa for there. If not we just follow our road through Kurdish Turkey and cycle up to Georgia, afterwards Armenia and finally Iran! We still have 2,5 months! So we have enough time to enjoy!


ow and see our friend of today...While cycling to a very old temple (12.000 years old), we met these interesting animals....

http://www.youtube.com/watch?v=8twPWEl0q5k


kind regards and please tell me how you are doing by posting a respond below! Thanks,

Edwin